ยุคหนึ่งในโลกอนาคตเงินจะไม่ใช่สิ่งสำคัญอีกต่อไป อายุขัยของคนเราจะสินสุดที่อายุ 25 ปี ต่อจากนั้น 'เวลา' คือสิ่งที่ทุกคนต้องดินรนหามาให้ได้เพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป จะด้วยการทำงานหรื่อการขโมยตราบใดที่พวกเขาหา 'เวลา' มาได้พวกเขาก็จะสามารถยืดชีวิตตัวเองออกไปได้ วิล เซลาส ชายหนุ่มที่หาเวลาเพื่อยังชีพไปวันๆ อยู่ๆก็มีเศรษฐีที่เบื่อชีวิตอมตะยกเวลาทั้งหมดให้ฟรีโดยที่เขาไม่ได้เรียกร้อง เมื่ออยู่ๆคนที่เคยหาเช้ากินค่ำแบบเขาเกิดร่ำรวยขึ้นมา ทำให้เขาตกเป็นผู้ต้องหาฆ่าชิงทรัพย์อย่างปฏิเสธไม่ได้
ตัวภาพยนต์แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างที่ชัดเจนของเหล่าผู้หาเช้ากินค่ำที่พยายามใช้ทุกวินาทีของพวกเขาให้มีค่ากับฝั่งของคนรวยที่ชีวิตสุขสบาย ใช้เวลาในแต่ล่ะวันไปอย่างช้าๆ ไม่มีอะไรที่พวกเขาต้องกลัว แม้แต่ความตายก็ไม่สามารถทำอะไรพวกเขาได้
ความน่าสนใจของหนังเรื่องนี้คงเป็นเรื่องของการอิงหลักความจริง ว่าคนที่ร่ำรวยและคนที่หาเช้ากินค่ำมีวีถีชีวิตที่ต่างกัน คนที่อยู่ๆรวยขึ้นมาเป็นไปไม่ได้ที่จะถูกส่งสัยว่ามีรายได้จากการทุจริตหรือสิ่งไม่ดี ในช่วงแรกที่เป็นฉากแม่พยายามวิ่งกลับมาหาลูกชายของเธอและสุดท้ายเธอก็สินใจลงในอ้อมกอดของลูกชาย ช่วยทำให้คนดูรู้สึกหดหู่ไปตามตัวละคร ความหวังของผู้ชมที่คิดว่าสองแม่ลูกจะยังคงใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันถูกตัดขาดสร้างความสะเทือนใจเพื่อส่งต่อไปยังเนื้อเรื่องถัดไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น