วันจันทร์ที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

[movie] The Artist หนังเงี๊ยบเงียบ



เรื่องย่อ

          จอร์จ วาเลนติน นักแสดงหนังเงียบชื่อดังได้พบกับเป๊ปปี้แฟนภาพยนต์ของเขาโดยบังเอิญ เป๊ปปี้ใฝ่ฝันอยากจะเป็นนักแสดง จอร์จช่วยเธอได้ก้าวเข้าสู่วงการ ในเวลาไม่นานเธอก็สามารถไต่เต้าขึ้นมาจนได้รับบทแสดงนำ วงการภาพยนต์ก้าวเข้าสู่ยุคที่ผู้ชมสามารถได้ยินเสียงตัวละครได้ เป๊ปปี้สามารถแจ้งเกิดเป็นดาวดังในขณะที่จอร์จและหนังเงียบของเขากำลังจะถูกผู้คนลือเลือน


       
            เนื่องจากเป็นหนังเงียบจึงต้องให้ความสำคัญกับท่าทางของนักแสดง ขนาดภาพแบบ Full Shot และ Mediue Shot จึงเป็นขนานภาพที่เหมาะสมพอจะให้เห็นทั้งท่าทางและการแสดงของตัวละครได้อย่างชัดเจน หนังเรื่องนี้แสดงความเป็นเอกลักษณ์ของหนังเงียบออกมาได้อย่างชัดเจนคือการให้ความบันเทิง สนุกสนานแก่ผู้ชมแต่ก็ไม่ใช่แค่ให้ความบันเทิงเพียงอย่างเดียวแต่ยังแทรกเหตุการณ์ที่มาพร้อมกับความก้าวหน้าของวงการภาพยนต์ แนวภาพยนต์แบบเก่าที่ถูกทิ้งเอาไว้ข้าหลังโดยไม่มีคนสนใจ ทำให้ผู้ชมได้รับรู้ถึงผลอันเกิดจากความก้าวหน้า ส่วนจะเป็นในแง่หรือร้ายมากกว่ากันนั้นผู้ชมจะเป็นคนตัดสินเอง

[movie] Monster House

เรื่องย่อ

          วอลเตอร์ เด็กชายช่างสังเกตุคนหนึ่งเฝ้าสังเกตุการณ์ความผิดปกติของบ้านไม้เก่าที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับบ้านของเขา คุณตาผู้เป็นเจ้าของบ้านไม้หลังนั้นรักบ้าของเขามากและไม่ยอมให้เข้าไปในบ้านหรือแม้แต่เหยียบสนามหญ้าหน้าบ้านของเขา วันหนึ่งลูกบาสของเพื่อนวอลเตอร์กลิ้งไปตกอยู่ที่บริเวณบ้านไม้หลังนั้น เพียงไม่กี่วินาทีลูกบาสนั้นก็ถูกบ้านไม้กินเข้าไปต่อหน้าต่อตา และดูเหมือนว่าพวกเขาจะเป็นรายต่อไปที่ถูกกิน


       
          ในหลายๆฉากของภาพยนต์การ์ตูนเรื่องนี้ใช้ประโยชน์จากเงาที่สะท้อนกับกระจกหรือเลนส์แสดงให้เห็นสิ่งที่ตัวละครกำลังจองมองราวกับไปยืนอยู่ข้างๆ ทำให้ผู้ชมสามารถเข้าถึงตัวละครและมีอารมณ์ร่วมกับตัวละครด้วย โดยส่วนมากในภาพยนต์ไม่มีพร็อบมากนักทำให้ในแต่ละฉากดูนิ่งๆ โล่งๆ เหงาๆ ทิ้งให้มุมกล้องอยู่นิ่งในภาพขนาดกว้างบวกกับเสียงที่แว่วเบา ทำให้ผู้ชมรู้สึกตื่นเต้น ลุ้น ชวนให้มองภาพตรงหน้านิ่ง
          ความรู้สึกส่วนตัวในตอนที่ดูครั้งแรกตอนเด็กๆ มันน่ากลัวมากจนไม่สามารถดูต่อจนจบได้ ถึงไม่ได้ดูจนจบแต่ก็ยังคงมีภาพในบางฉากบางตอนที่พอจำได้ เวลาผ่านไปความกล้าที่จะกลับมาดูอีกครั้งก็เพิ่มขึ้น เมื่อกลับมาดูอีกครั้ง มันกลับดูไม่น่ากลัวเหมือนครั้งแรกที่ดู เมื่อความน่ากลัวลดลงจึงสามารถใส่ใจกับรายละเอียดต่างๆที่มีอยู่ในเรื่อง หรือการจำลองภายในตัวบ้านให้มีอวัยวะคล้ายๆกับคน อาจเป็นเพราะภาพยนต์การ์ตูนเรื่องนี้มีกลุ่มเป้าหมายส่วนหนึ่งเป็นเด็กในตอนจบของเรื่องคนที่ถูกบ้านกินเข้าไปจึงยังมีชีวิตอยู่ เป็นการสร้างความสยองขวัญที่อยู่ในลิมิตที่เด็กจะสามารถดูได้

วันอาทิตย์ที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

[movie] IN TIME


          ยุคหนึ่งในโลกอนาคตเงินจะไม่ใช่สิ่งสำคัญอีกต่อไป อายุขัยของคนเราจะสินสุดที่อายุ 25 ปี ต่อจากนั้น 'เวลา' คือสิ่งที่ทุกคนต้องดินรนหามาให้ได้เพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป จะด้วยการทำงานหรื่อการขโมยตราบใดที่พวกเขาหา 'เวลา' มาได้พวกเขาก็จะสามารถยืดชีวิตตัวเองออกไปได้ วิล เซลาส ชายหนุ่มที่หาเวลาเพื่อยังชีพไปวันๆ อยู่ๆก็มีเศรษฐีที่เบื่อชีวิตอมตะยกเวลาทั้งหมดให้ฟรีโดยที่เขาไม่ได้เรียกร้อง เมื่ออยู่ๆคนที่เคยหาเช้ากินค่ำแบบเขาเกิดร่ำรวยขึ้นมา ทำให้เขาตกเป็นผู้ต้องหาฆ่าชิงทรัพย์อย่างปฏิเสธไม่ได้


          ในสังคมของคนผู้ร่ำรวยเวลา พวกเขาจะไม่แก่ไม่ตาย แม้อายุของพวกเขาจะมากพอที่จะเป็นยายทวดของหลานสักคนได้


          ตัวภาพยนต์แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างที่ชัดเจนของเหล่าผู้หาเช้ากินค่ำที่พยายามใช้ทุกวินาทีของพวกเขาให้มีค่ากับฝั่งของคนรวยที่ชีวิตสุขสบาย ใช้เวลาในแต่ล่ะวันไปอย่างช้าๆ ไม่มีอะไรที่พวกเขาต้องกลัว แม้แต่ความตายก็ไม่สามารถทำอะไรพวกเขาได้
          ความน่าสนใจของหนังเรื่องนี้คงเป็นเรื่องของการอิงหลักความจริง ว่าคนที่ร่ำรวยและคนที่หาเช้ากินค่ำมีวีถีชีวิตที่ต่างกัน คนที่อยู่ๆรวยขึ้นมาเป็นไปไม่ได้ที่จะถูกส่งสัยว่ามีรายได้จากการทุจริตหรือสิ่งไม่ดี ในช่วงแรกที่เป็นฉากแม่พยายามวิ่งกลับมาหาลูกชายของเธอและสุดท้ายเธอก็สินใจลงในอ้อมกอดของลูกชาย ช่วยทำให้คนดูรู้สึกหดหู่ไปตามตัวละคร ความหวังของผู้ชมที่คิดว่าสองแม่ลูกจะยังคงใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันถูกตัดขาดสร้างความสะเทือนใจเพื่อส่งต่อไปยังเนื้อเรื่องถัดไป


[movie]Gattaca ฝ่ากฏโลกพันธุกรรม


เรื่องย่อ

          ในสังคมที่มีการแบ่งชนชั้นจากพันธุกรรม ผู้ที่มียีนส์เด่นเท่านั้นจึงจะสามารถอยู่รอด สามีภรรยาคู่หนึ่งได้ให้กำเนิดลูกชายชื่อว่า วินเซนต์  จากการตรวจพบว่าทารกที่พวกเขาให้กำเนิดนั้นเป็นยีนส์ด้อยและจะมีชีวิตอยู่ได้แค่อายุ 30 ปี พ่อแม่ของวินเซนต์ตัดสินใจให้กำเนิดลูกคนที่สองโดยใช้เทคนิคทางการแพทย์ช่วยให้ลูกของพวกเขาออกมาสมบูรณ์แบบ ผลออกมาตามคาดน้องชายของวินเซนต์ออกมามีร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง ตรงกันข้ามวินเซนต์กลับเป็นเด็กที่อ่อนแอขี้โรค ถึงกระนั้นวินเซนต์ก็ไม่เคยยอมรับในชตากรรมของตัวเอง เขาพยายามปลอบแปลง DNA ของตัวเองเพื่อเข้าทำงานตามความใฝ่ฝั่นของเขา ยีนส์ด้อยในตัวไม่ได้ทำให้เขายอมแพ้ต่ออุปสรรค์ที่เกิดขึ้นตรงกันข้ามมันกลับเป็นตัวพลักดันให้เขาไม่สามารถถอยหลังกลับได้อีก


          เนื่้อเรื่องถูกสร้างความตื่นเต้นจากตัววินเซนต์ซึ่งพยายามปลอมตัวเป็นยีนส์เด่น ล้อเลียนข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ที่ไม่ตายตัว ไม่แน่นอน วิทยาศาสตร์อาจจะสามารถทำนายอนาคตได้แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าวิทยาศาสตร์จะสามารถบอเล่าความจริงในอนาคตได้ นอกจากนี้ยังมีการเสียดสีสังคมในแง่ของการเหยียดชนชั้น จากสีผิว จากชาติตระกูล ไม่แน่ว่าในอนาคตอันใกล้อาจจะมีการเหยียดชนชั้นทางพันธุกรรมขึ้นมาจริงๆก็เป็นได้

          ในภาพยนต์เรื่องนี้ใส่ใจกับรายละเอียดในเรื่องของพันธุกรรมมาก แทนที่จะใช้เครื่องแสกนนิ้วมือกลับใช้เครื่องที่เจาะเลือดเพื่อแสดงพันธุกรรมแทน แสดงถึงความเข้มงวดและการเหยียดชนชั้นทางพันธุกรรมที่ชัดเจน จะด้วยความตั้งใจของผู้สร้างหรือแค่ความบังเอิญก็ไม่อาจทราบได้ บันไดที่พักของวินเซนต์นั้นขดหมุนวนราวกับสาย DNA แสดงกิมมิกที่แอบซ่อนอยู่ในตัวเรื่อง นอกจากตัวบันไดแล้วยังมีอีกหลายสิ่งก็สร้างที่ถูกบิดโค้งจนคล้ายกับสาย DNA






วันเสาร์ที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2556

[diary]วันก่อนครับ ครับ ส่งงานครับ



A: วันก่อนครับ
B: ทำไมครับ
A: อ. นัดส่งงานออนไลน์ เข้าดรอปบ็อก อัพโหลดกูนี่ยืนขึ้นเลยครับ!!
B: มันค้างครับเหรอครับ
A: ป่าวครับมันเร็วมาก
B: กำครับ
A: หลังจากนั้นไม่นานครับ กูนี่แทบไปยืนบนเก้าอี้เลยครับ!!!
B: อัพโหลดเสร็จสิ้นเหรอครับ
A: ป่าวครับมันเออเร่อ ( ಠ_ಠ)



ปล.คราวหน้าหนูขอก๊อปไฟล์ส่งเถอะค่ะ T^T

วันอังคารที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2556

[movie] Upstream Color


เรื่องย่อ

             เรื่องราวของคริสที่ถูก 'thief' ดึงเข้าไปอยู่ในวงจรชีวิตของอะไรสักอย่างโดยที่เธอไม่รู้ตัว ความทรงจำในช่วงหนึ่งของเธอขาดหายไปรวมถึงเงินในบัญชีของเธอด้วย ตอนที่เธอเริ่มอับจนหนทางเธอก็ได้พบกับเจฟ เธอและเขามีอะไรบางอย่างที่คลายๆกัน หลังจากนั้นคริสเริ่มมีอาการแปลกๆ เธอได้ยินเสียงอะไรบางอย่างที่เธอเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร คริสและเจฟพยายามค้นหาอะไรบางอย่างที่พวกเขารูสึกได้โดยที่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร
             

                แต่ล่ะฉากในภาพยนต์มีการตัดไปตัดมาจนแทบจะไม่สามารถประติดประต่อเรื่องได้อย่างชัด ไม่มีการเล่าเรื่องให้เห็นภาพอย่างชัดเจนเวลาในแต่ล่ะฉากก็เช่นกัน เราไม่สามารถรู้ได้ว่าอะไรเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด ราวกับว่าเรื่องทั้งหมดถูกเชื่อมโยงเป็นวงกลมและหมุนวนไปเรื่อยๆอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เรื่องราวที่หมุนต่อไปเรื่อยๆจนกระทั่งตัวแปลหนึ่งถูกทำลายไป ตอนที่คนเลี้ยงหมูถูกฆ่าเหมือนเป็นการหยุดวงล้อของเรื่องราวทุกอย่าง ตัวแปลในวัฏจักรหายไปจนไม่สามารถหมุนวนได้ แต่ก็ตัวภาพยนต์ก็ไม่ได้มีตอนจบที่ชัดเจนว่า วัฏจักรนี้จะไม่กลับมาหมุนอีก
                ในการลำดับเรื่องแบบนี้ถึงมันจะทำให้เราไม่สามารถเข้าใจเรื่องทั้งหมดได้แต่เราก็สามรถเข้าใจในบางฉากได้ ส่วนเรื่องจะปะติดปะต่อเรื่องยังไงนั้นก็จะเป็นไปตามความคิดของคนดูแต่ล่ะคนซึ่งแต่ละคนจะมีความเห็นที่แตกต่างกัน


ขนาดภาพ

-เนื่องจากตัวละครไม่ค่อยพูดจึงใช้การแสดงเป็นสื่อ Full Shot และ Medium Shot จึงเป็นขนาดภาพที่ถูกใช้เพื่อแสดงท่าทางและอารมณ์ของตัวละคร
-Extreme Close Up ก็เป็นอีกหนึ่งขนาดภาพเพื่อชี้ให้เห็นถึงกิมมิกในฉากนั้นๆ

มุมกล้อง

           ส่วนมากจะใช้มุม Low Angle นอกจากจะเพิ่มความสำคัญให้ตัวล่ะครแล้วยังทำให้รู้สึกสับเหมือนกับที่ตัวละครสับสนที่ได้รับรู้ถึงอะไรบางอย่าง ลดทอนความสำคัญของสิ่งอื่นที่ประกอบฉากอีกด้วย


[movie] 4 หนังสารดีสั้นจากนักศึกษาสื่อศิลปะและการออกแบบสื่อ(ปีสอง)


BABY WAYS  สารคดีที่ต้องการคำตอบว่าเด็กแนวคืออะไร? จากเซเลปเด็กแนวทั้ง4คน4สไตล์


                        หนังแนวสารคดีที่ต้องการหาคำตอบว่าเด็กแนวคืออะไรโดยการเข้าไปพูดคุยกับคนที่ถูกคนอื่นเรียกว่า 'เด็กแนว' ตามติดชีวิตพวกเขา คำตอบของคำว่าเด็กแนวคืออะไรนั้นไม่ได้ได้มาจากการพูดให้ความหมายของเหล่าเด็กแนว จริงๆแล้วพวกเขาก็ไม่แน่ใจว่าเด็กแนวคืออะไรในเมื่อเขาไม่ได้เรียกตัวเองว่าเด็กแนวแต่คนอื่นต่างหากที่เป็นคนเรียก คำตอบของปัญหานี้จะออกมาเป็นอย่างไรนั้นก็ขึ้นอยู่กับความคิดความอ่านของตัวผู้ชมเอง 


LADDA LAND PLAYGROUND การจำกัดความที่แตกต่างของลัดดาแลนด์



                          ลัดดาแลนด์ ถูกยกขึ้นมาเป็นประเด็นหลังจากที่คำๆนี้ได้ถูกให้ความหมายใหม่โดยใช้เป็นชื่อของภาพยนต์เรื่องหนึ่ง การจำกัดความที่ถูกเปลี่ยนไปก่อให้เกิดการเดินทางในครั้งนี้เพื่ออกตามหาความจริงเกี่ยวกับเรื่องของลัดดาแลนด์ จากการสอบถามชาวบ้านในละเวกนั้น ไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ตากก็ตอบเป็นเสียงเดียวว่า ลัดดาแลนด์ไม่ใช่หมู่บ้านผีสิง หากแต่เป็นสถานที่ที่คลายกับสวนสนุกในสมัยก่อนและถูกปิดตัวตัวลงด้วยเหตุผลทางธุรกิจ ไม่ได้มีเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับภาพยนต์เรื่องลัดดาแลนด์แต่อย่างใด


DO YOU TALK ABOUT THE ROAD : สารคดีเรื่องนี้เกี่ยวกับถนน?




                                สิ่งที่เข้ามาพร้อมกับถนนเส้นใหม่คือความเจริญ ใครๆก็คิดแบบนั้น แต่ในความเป็นจริงแล้วมันคงจะเป็นไปไม่ได้ที่เราจะได้อะไรบางอย่างมาโดยที่ไม่เสียอะไรไปเลย คนเรามันจะสนใจอะไรใหม่ๆอยู่เสมอหรืออาจเรียกได้ว่าเห่อของใหม่ จนในบางครั้งก็อาจจะหลงลืมสิ่งเก่าไป เหมือนกับผู้คนที่เลิกสนใจถนนเส้นเก่าที่พวกเขาเคยใช้ไปให้ความสนใจกับถนนเส้นใหม่ ถนนเส้นเก่าที่ไม่คึกคักเหมือนเคยพลอยส่งผลกระทบให้ร้านค้าแถวนั้นมีรายได้ลดน้อยลงตามไปด้วย แต่ในคณะดียวกันชาวบ้านฝั่งถนนเส้นใหม่ก็ไม่ได้สบายนัก เมื่อเหล่านายทุนเริ่มสนใจถนนเส้นนั้นและเริ่มกว้านซื้อที่ดินที่มีแนวโน้วจะรุ่งเรืองในอนาคตอันใกล้ เป็นสิ่งที่ชาวบ้านต้องตัดสินใจว่าจะยอมให้ 'ความเจริญ' เหล่านั้นมาแทนที่ 'วิถีชีวิต' ของพวกเขาหรือไม่



UNSEEN สารคดีเชิงทดลอง ว่าด้วยการหาความหมายของการเซนเซอร์ในสังคมไทย



                                  เรื่องของการเซนเซอร์เป็นเรื่งที่ผู้ใหญ่ทำเพื่อปิดกันไม่ให้เด็กและเยาว์ชนได้รับรู้เรื่องของสิ่งอบายมุขจากโลกภายนอก ยังคงทำต่อเนื่องเป็นเวลานานและยังรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ การกระทำเหล่านี้ได้ผลจริงหรือ? เด็กเหล่านั้นไม่รับรู้ถึงสิ่งที่ผู้ใหญ่คิดว่าไม่ดีและปกปิดไว้โดยไม่ให้พวกเขารับรู้เลยเหรอ จากการทดลองนำเอาการ์ตูนที่มีการเซนเซอร์ไปเปิดให้เด็กๆดูก็พบว่าเด็กเหล่านั้นก็ไม่ใสซื่ออย่างที่ผู้ใหญ่คิด พวกเขารู้ว่าอะไรเป็นอะไร แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถมองเห็นมันได้อย่างชัดเจน แล้วการเซนเซอร์ทำไปเพื่ออะไรกันล่ะ ในเมื่อพวกเขารู้สิ่งที่เราต้องการจะปิดบังไว้หมดแล้ว อย่างไรก็ตามผู้ใหญ่บางคนก็ยังเห็นด้วยกับการเซนเซอร์เหล่านั้นและยังคนเชื่อว่ามันสามารถปกป้องเด็กของพวกเขาจากสิ่งไม่ดีเหล่านั้นได้