ยอดปรมาจารย์ ยิปมัน หนังกังฟูที่ฉากบู้ไม่ใช่แค่ฉากบู้ ในภาพยนต์แสดงให้เห็นถึงความสวยงามของกังฟูได้อย่างชัดเจน บรรยากาศ ภาพ เสียง ถึงแม้จะไม่ใช่หนังกังฟูที่มีฉากบู้มันๆแต่ก็สามารถทำให้ผู้ชมรู้สึกลุ้นตาม ด้วยภาพที่ดูเชื่องช้านุ่มนวล
โดยส่วนตัวแล้วมีปัญหาอยู่นิดหน่อยเพราะรู้สึกว่าหน้าตัวละครเหมือนกันไปหมด(ฮา) ตัวหนังดูจะให้ความสนใจในเรื่องของเอ็ฟฟ็กเป็นพิเศษ ซึ่งก็ทำออกมาได้ดีจริงๆ มุมกล้องโคสอัพให้ผู้ชมเข้าถึงตัวละครนอกจากนี้ภาพส่วนมากไม่ได้ถูกตัดฉากไปมาอย่างรวดเร็วให้รู้สึกตื่นเต้นแต่เป็นการเคลื่อนกล้องแบบเอื่อยๆ ทำให้รู้สีกลุ้นจนแทบจะหยุดหายใจอีกทั้งบรรยากาศภาพที่ในช่วงแรกมีโทนสีออกไปทางสีเหลืองทองให้ความรู้สึกอบอุ่นบวกกับเรื่องของเวลาที่เป็นช่วงเริ่มต้นชีวิตหรือเป็นอดีตของยิปมัน บรรยากาศภาพมีส่วนถูกใช้ในการเล่าเรื่องโดยที่ผู้ชมไม่ทันสังเกตุ
เมื่อเรื่องชีวิตของยิปเริ่มผ่านอะไรหลายอย่าง เวลาเริ่มเปลี่ยนไปโทนสีในหนังก็เริ่มเปลี่ยนไปเช่นกัน ความอบอุ่นในภาพเริ่มหายไปถูกแทนที่ด้วยสีเย็นยะเยือก แต่โทนสีของภาพก็ไม่ได้ถึงกับเปลี่ยนแบบปุ๊บปั๊บ แต่ค่อยเปลี่ยนไปโดยที่คนดูไม่ทันรู้ตัว สีโทนเย็นนั้นช่วยสร้างอารมณ์ที่เป็นปัจจุบันมากขึ้นแต่ก็ให้ความรู้สึกเหงาเช่นกัน
ขนาดภาพ
-ส่วนใหญ่ขนาดของภาพจะเป็น Meaium Shot เพื่อแสดงให้เห็นถึงฉากการต่อสู้ การวาดมือที่งดงาม
-ข้อแตกต่างระหว่างภาคเก่ากับภาคใหม่ที่แฟนๆภาพยนต์ดูจะไม่ชอบมากที่สุดคือการใช้มุมกล้องแบบ Close Up ที่ถูกใช้มากขึ้นในภาพยนต์
มุมกล้อง
-Eye-level Shot ถูกใช้ในการถ่ายตอนที่ตัวละถ่ายภาพหมู่ซึ่งมีตั้งแต่ตอนต้นจนถึงการจบเรื่อง
-Low Angle ถูกใช้มากในภาพยนต์เรื่องนี้้ในฉากกังฟูที่มีความเครื่องไหว ว่องไว จะใช้กล้องมุมต่ำเพื่อเพิ่มอารมณ์ให้ฉากฉากนั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น